Son Güncelleme: 27 Ekim 2015 10:01 Demokrat Eğitimciler Sendikası (DES) Çorum İl Temsilciliği tarafından açıklanan raporda; Türkiye 1 Kasım genel seçime giderken birçok siyasi partinin eğitim ve gençlik politikalarının yetersiz, eksik yahut hiç olmadığı belirtildi…

Birçok siyasi partinin eğitim ve gençlik politikalarını birkaç hamasi nutuk ve sloganla geçiştirmeye çalıştığı eleştirisinde bulunulan DES raporuna göre eğitim sistemi ve eğitim bileşenleri bağlamındaki birçok sorunsal konu siyasi partilerin bırakın etki alanını, ilgi alanına dahi girmiyor. DES Çorum İl Teşkilatlanma Sekreteri Ülkü Erdoğan’ın açıkladığı konuyla ilgili DES raporunda göze çarpan tespit ve analiz kaynaklı önerilerden bazıları ise şöyle; Eğer Türk eğitim sisteminin eleştirel düşünce kapasitesi geliştirilemezse hiçbir sektörde ve hiçbir toplumsal alanda ‘inovasyon’ olması mümkün değildir. Türk toplumunun insan hakları, eşitlik, adalet, özgürlük, vicdan, kadın, çocuk ve engelli hakları, şiddet ve yolsuzluk gibi evrensel değerler başlıklarında çağdaş dünyanın oldukça gerisinde olmasının nedeni; okullarda ve eğitim sisteminde demokrasi, etik ve eleştirel düşünce eşiklerini sürekli olarak bir ileri iki geri çekiyor olmamızdandır. Siyasi partilerimizin eğitim politikaları departmanlarının örgün ve yaygın eğitime devam eden 22 milyon öğrencisi olan Türkiye’de seçimlerin yaklaştığı bu günlerde ele avuca gelir ciddi bir katkı ve eleştiride bulunamıyor. Sloganlarla konuşan siyasetçi fotoğrafı var memlekette. Öğretmen yetiştirme politikalarından tutun, yabancı dilde eğitim veya matematik öğretimine kadar siyasi partilerimizin bir cümlelik vizyon yahut eğitim programına hiç rastladınız mı, duydunuz mu? Maalesef ülkemiz siyasetinin doğasında sorunlu bir şey var; eline aldıkları hemen her şeyin kolayca içini boşaltıyor ve ideolojikleştirebiliyorlar. Bunu bir tespit olarak da alabilirsiniz. İktidarı ve muhalefetiyle, eğitimde öyle hedefler ve eleştiriler ortaya konuldu ki, bunları reddetmiyoruz ama çoğu haksız ve ayakları yere basmayan konuşmalar. Siyaseten icabetmiş olabilir ama bu hedefler elbette çok güzel ve bu eleştiriler elbette muhalefeti heyecanlandırır lakin temeli yok. O telkin ve tavsiyeleri belirlemekten ziyade, eğitimde nasıl bir kapasite inşa edileceğine dönük bilimsel ve pedagojik söylemler önemli. İdeolojik ve hamasi nutuklara Türkiye’nin karnı tok.
-Eğitim fakültelerinden mezun olan takriben 300 bin öğretmen adayının atanmasının sağlanması. -Ücretli, vekil öğretmenlik uygulamalarının kaldırılarak ayrımcılığın giderilmesi.
-Atama, görevde yükselme ve terfilerde objektif, adil kriterlerin uygulanması.
-Akademik eğitime endeksli eğitim sisteminin başta etik eğitim olmak üzere, çocuk ve gençlerimizin sosyal ve duygusal gelişimini de planlayan müfredata sahip hale getirilmesi.
-Öğretmen ve derslik açığının giderilerek, sınıf başına düşen öğrenci sayısının 25’e indirilmesi hedefinin planlanması.
-Okullarda öğretmenlerin için de serbest kıyafet uygulamasına geçilmesi.
-Kamuda en düşük ücret alan grupların başlarında gelen eğitim çalışanlarının maaşlarının iyileştirilerek subay maaşı baz alınarak yeniden tespit edilmesi.
-Eğitim çalışanlarına İLO standartlarında grev ve siyaset hakkının verilmesi.
-Türkiye’nin eğitim bütçesi son yıllarda yapılan artışlara rağmen en az iki kat yükseltilerek, Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Teşkilatı’na (OECD) üye ülkelerin üst standardına yükseltilmesi.
-Eğitim sistemimize GSMH’nin en az yüzde 8’i düzeyinde kaynağın sürekli olarak ayrılmasının garanti edilmesi.
-Öğrencileri ülkenin ekonomik ve sosyal yaşamına katılmaktan alıkoyan, üretkenlik kapasitelerini olumsuz etkileyen, gençlerimizin doyumsuz olmalarına neden olan eğitimde fırsat eşitsizliği ve yetersizliklerinin çözülmesi.
-Türkiye’nin yeni ve değişen yaşam yapılarına uyum göstermesi için herkesin kaliteli eğitime erişiminin sağlanması.
-Ezberci öğrenme yönteminden ve sınavlara endeksli eğitim sisteminden çıkış için yapılacak radikal ve kalıcı eğitim reformlarının planlanması.
-Eğitimde dershane veya kurs zorunluluğunu kaldıran politikaların üretilmesi.
-Öğrencilerin yenilikçi bir ekonomik yaşamda ve demokratik bir toplumda daha etkin bir şekilde yer almalarını sağlayacak bir eğitim müfredatı.
-Öğretmenler başta olmak üzere tüm eğitim çalışanlarına ve bileşenlerine en az 2 yılda bir zorunlu olarak verilmesi gereken hizmet öncesi ve hizmet içi eğitim kurslarının tespit ve planlamasının yapılması.
-Türk eğitim sisteminin, sosyal ve ekonomik koşullarına uygun olarak, parasız, eşit olanaklarda, demokratik ve özgür bir eğitim sistemine dönüştürülmesi.
-Sömürge ülkelere özgü yabancı dilde eğitimden vazgeçilerek, eğitimin tüm basamaklarında eğitim dili olarak yalnızca Türkçe’nin kullanılmasının anayasal karar haline getirilmesi.
-Eğitim sisteminin yabancıların telkin ve tavsiyeleriyle şekillenmesine, tercüme odalarında hazırlanan eğitim reformlarıyla özünden ve hedefinden uzaklaşmasına fırsat vermeyen, değişime değişmeyen milli ve kültürel değerleriyle ayak uydurabilen bir milli eğitim sisteminin kurulması.
-Eğitim sistemimize ve kültürümüze yön veren her türlü yabancı unsurun arkasındaki kültüre hayran, kendi değerlerine yabancı, kozmopolit bir gençliğin yetişmesine son verilerek, eğitim politikamıza hedef ve amaçları belli özgün ve tutarlı bir vizyon kazandırılması.
-Her türden okul katkı payı, kayıt parası ve harçların kaldırılarak çocuklara ve gençlere fırsat eşitliği tanınması. -YÖK ve ÜAK benzeri kurum ve uygulamaların kaldırılarak, özerk demokratik üniversite düzeninin kurulması. -Özellikle üniversite gençliğinin hak talep etme, örgütlenme ve politik yaşama katılma özgürlüğünün eksiksiz olarak güvence altına alınması. -Başta eğitim sistemi olmak üzere, spor ve sanat etkinliklerinin; gençliğin uyuşturulmasına, yerel ve ulusal düşmanlıkların oluşmasına, ilkel şovenist duyguların ve egosal rekabetçiliğin meşrulaştırılmasına, milli, manevi ve kültürel değerlerimizden uzaklaşmasına aracı olarak kullanılmasına son verilmesi. -Çocuk ve gençlerin bedensel, zihinsel, duygusal ve sosyal gelişimini artıran ve boş zamanlarını verimli değerlendirilmesini sağlayan spor, kültür etkinlik ve olanaklarının genişletilmesi. -Çocuk ve gençlerin her türlü sağlığını gözeten, koruma ve geliştirmeyi amaçlayan eğitim sistemi yapılanmasının sağlanarak, ders sayı ve sürelerinin azaltılması ve çocuk ve gençlerimizin oyuna, sosyalleşmeye, duygusal ve etik gelişimine de önem verilmesi. -Eğitim çalışanları için çocuk bakım odaları, semt ve mahallelerde ücretsiz kreş ve anaokulları açılması. -Askerliğini yapan gençlik üzerindeki dayak, her türden baskı, aşağılama ve kişisel eşitsizlik ile
angaryanın kaldırılarak, askerlik yaşamının demokratikleştirilmesi. -Üniversite ve lise gençliği başta olmak üzere, er ve erbaşlara da sendika-STK kurma hakkı tanınması.
-Harp okulları ve polis akademileri dâhil tüm eğitim kurumlarında meslek liselilere ve İmam Hatip Liselilere dönük uygulanan ayrımcılığın son bulması.
-Veli Destek Projesi, Okula Erişim Projesi, Öğrenci Katkı Projesi adlarıyla, veliye-okula-öğrenciye gereken sübvansiyonların sağlanarak, her tür ve kademedeki öğrenci burslarının eğitim tür ve kademelerine göre asgari ücret oranları baz alınarak yasal güvenceye kavuşturulması.
-Türkiye’nin tüm il, ilçe ve büyük beldelerinde çağdaş standartlarda ilk ve ortaöğretim ile üniversite öğrencileri için devlet yurdu yapılarak yurt ücretlerinin asgari ücretin 5’te birine endeksli olarak fiyatlandırılması.
-Çıraklık eğitim sisteminin yapısı ve çalışma alanı genişletilerek, kırsal kesimdeki gençlerin tarım-hayvancılık ve ormancılık gibi alanlarda çıraklık kapsamına alınması ve gençlerimizin sertifikalı çiftçi olarak, sosyal güvenlik sistemine dâhil edilmesi.
-Mesleki – teknik ortaöğretimin özendirilerek, mesleki teknik eğitimin genel liselere oranının 2/3 oranına çıkarılması.
-Organize sanayi bölgelerinde yatılı meslek liseleri ve enstitülerin açılması.
-Başta sendikalar olmak üzere, Meslek Odaları, Odalar, Borsalar ve Sivil Toplum örgütlerinin, öğrencilerin ve velilerin de eğitiminin paydaşları olarak, eğitim siteminin içersinde söz sahibi olmalarının sağlanması.
-Öğretmen yetiştirme sistemi değiştirilerek, öğretmenlik mesleğini onur duyulan, saygı gösterilen ve toplumda hak ettiği itibarlı konuma kavuşturacak, çağın gerektirdiği niteliklere uygun, teknolojiyi kullanan toplum önderi haline getirecek politikaların planlanması.
-Engellilerin temel eğitimi, mesleki eğitimi ve istihdamı ile ilgili ölçütleri AB standartlarına yükseltilmesi.
-Üstün zekalı ve üstün yetenekli çocukların yaratıcılıklarını ve yeteneklerini destekleyici, gelişime, değişime ve özgür düşünceye açık çağdaş Enderun okullarının kurulması.
-İhtiyaç fazlası branşlarda atanmayı bekleyen gençlere bir sene eğitim verilerek ihtiyaç duyulan branşlarda atanmalarının sağlanması.
-İhtiyaç duyulmayan alanlarla ilgili kimi fakültelerin kontenjanlarının azaltılması yahut kapatılarak ihtiyaç duyulan alanlara yönlendirilmesi.
-Ücretsiz ders kitabı uygulamasının genişletilerek, kırtasiye ve beslenme yardımını da kapsar hale getirilmesi.
-Kendi işini kurmak isteyen üniversite ve mesleki eğitim mezunu gençlere sıfır faizli kredi verilerek desteklenmesi.
-Şehit ve gazi çocuklarının anne ve babalarının mesleklerini icra etmek istemeleri halinde, gerekli şartları taşıyanların bu mesleklere sınavsız doğrudan girmelerinin sağlanması.
-Şehit ve gazi çocuklarına her kademedeki eğitim kurumlarında kontenjan sağlanarak, eğitim harcamalarının devlet tarafından karşılanması.